Kabeurangan
Karangan: Ai
Azzhar
P
|
as
wengi si Fajar lalajo mengbal di
telelevisi dugi ka tengah wengi langkung,
teras anjeuna kumpul-kumpul heula sareng rerencangana ngobrol ngalor
ngidul, biasa ma’lum meureun jeung babaturan, pas ngareret kana jam reuwas
kacida gening ts wanci janari terus ngajak ka baladna nu harita ngarenong di
imahna da tos nongton bareng tea supaya geura sare. Singkat carita pajar hudang
terus geuwat ka cai wudhu lajeng sholat subuh, na reuwasna nalika beres sholat
subuh ngareret jam geuning tos jam genep langkung, pajar di seungseurikeun ku
babaturanana anu acan sarolat subuh padahalmah.
Dina
kaayaan sora hayam reang di sarada, pajar sadar yen manehna the kabeurangan,
tuluy lumpat deui ka cai rek mandi da sieun kaberangan sakola, tuluy di baju
saragam koloyong ka dapur nyokot sapatu geus kitu buru-buru nyiapkeun buku
pelajaran poe ieu tuluy di sapatu sipajarteh teu salam-salam acan ka indungna
berebet weh lumpat satakerna mangkat ka sakola.
Dasar
rusuh ti imah the da eta sasarapge dugi ka poho, di jalan rusuh pisan
lulumpatan da sieun kabeurangan tea. Ari habekteh sukuna najong batu soloyong
gejeburteh kana kolomeran sisi jalan, calanana baraseuh tur kalotor. ‘’aduh…na
asa apes-apes teuing poe ayeuna, nya hudang kabeurangan, labuh ka solokan, baju kalotor, tapi ah deuk mangkat we tuluy
ka sakola’’ gerentes pajar kukulutus sabari ngeprukan calanana.
Pas
nepi ka sakola panto gerbang geus di tutup, pajar teu bisa asup ka jero, cicing
heula hulang-huleng di hareupeun gerbang da satpam sakolana euweuh. Ana jol the
pa satpam datang bari rek muka konci gerbang. Tuluy ku pa satpam the pajar di
hokum push up sapuluh kali, beres push up beretek deui lumpat rek muru ka
kelas. Pas di jalan rek ka kelas pajar pada melong ku asi-adi kelasna da calana
kalotor jaba baseuh asa era hatemah.
Nalika
di jalan rek ka kelas tea pajarteh papangih jeung guru terus di bawa ka
rohangan PKS kesiswaan. Tuluy di Tanya tapi sip ajar the teu bisa ngajawab
nanaon ngan tungkul we nu aya sabari geumpeur kacida. Kusabab teu ngajawab wae
tuluy we di titah balik ka kelasna tuluy gek we diuk dina korsi anu tos maneuh
sabari hulang-huleng mikiran nuan-naon anu tos karandapan.
Pas
keur hulang –huleng kituteh jol aya neang, horeng the di hokum titah nyokotan
runtah, hatemh geus kesel nyokotan runtahteh kukulilingan, jaba sorangan euweuh
batur. Bakat ku keuheul da eta aya nu nanyage kot keun ka teu di jawab.
Cenahmah di eta tatangkalan sok aya oray jeug sora-sora anu araneh, heritage
aya sora aneh kadaenge ngan ah cuek we da keur mulungan runtah tea.
Mulungan
runtahna bari hulang- huleng da asa ku aneh meureun poe ieu ngan pangihteh
jeung ka apes we. Keur mulungan runtah di handapeun tangkal palem lengteh
karasa rada lieur tapi di tahan we da
tugas mulungan runtah can angeus , tuluy we ngadekul nyokotan runtah
sabari nahan kalieur. Asa karasa banga pisan pajarteh gek we diuk heula
ngareret sukuna anu bareuh jeung
beureum.
Ari
hegteh pajar pingsan di deukeuteun runtan atuh guru-guruteh rareuwaseun ningali
psjar pingsanmah, eta guru-guru tuluy lalumpatan muru sip ajar, tuluy si
pajarteh di paying ku bapa guru di bawa ka rumah sakit da eta di jalan the teu
sadar-sadar kawasnamah rada parah.
Pas
dugi ka rumah sakit ibu guru buru-buru nelepon ka mamah jeung bapana, atuh
kacida rareuwaseunana mamah jeung bapanateh bari tuluy gura-giru muru ka rumah
sakit. Si pajar can sadar-sadar, indungna ceurik da reuwas jeung kasieunan. Pas
ku indungna di usapan korejat si pajarth sadar. Indung bapana bungah. Tuluy sip ajar hudang atuh
sarerea anu aya didinyateh barungah kacida. (BERSAMBUNG)